Krajowa pielgrzymka CVS do Gierzwałdu
Krajowa PIelgrzymka CVS do Sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie połączona z obchodami XX-lecia COC Archidiecezji Gdańskiej w dniach 16-18 maja 2024 r. dla 71-osobowej grupy z naszej Archidiecezji rozpoczęła się Mszą Świętą w Kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Pruszczu Gdańskim dn. 16 maja 2024 r. o godzinie 6:30.
Następnie wyruszyliśmy na pielgrzymi szlak, po dwugodzinnej podróży ujrzeliśmy przepiękną figurę Matki Bożej na murach olbrzymiej ceglanej twierdzy w Malborku. To był XIV wieczny zamek krzyżacki, obiekt historyczny pięknie odrestaurowany przystosowany częściowo dla osób z niepełnosprawnością ruchową i słabowidzących. Pani przewodnik w sposób barwny i przystępny przybliżyła nam piękno i kunszt inżynieryjny budowli, która jest największym gotyckim zespołem zamkowym na świecie o powierzchni około 21 hektarów, pełniącym funkcje obronne i rezydencjonalne. Krzyżacy to Zakon Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, który powstał w XI wieku w celu obrony przez rycerzy pielgrzymów udających się z Europy do Ziemi Świętej i do krucjat, znany nam z powieści Henryka Sienkiewicza i jej filmowych adaptacji. Byli oni pierwszymi budowniczymi i właścicielami Zamku.
Zamek w Malborku wpisuje się w historię kościoła katolickiego poprzez historię wojen krzyżowych i historię Polski. W okresie pomiędzy XV a XVIII wiekiem twierdza nad Nogatem gościła 12 królów polskich, którzy byli jej właścicielami. Obecnie właścicielem zamku jest Muzeum Zamkowe w Malborku. Dyrekcja Muzeum Zamkowego w sposób bardzo życzliwy przyjęła naszą grupę i dołożyła starań abyśmy czuli się komfortowo w zwiedzanym obiekcie.
Zwiedziliśmy Zamek Niski, Zamek Średni i Zamek Wysoki, podziwialiśmy wieże, bramy, fosy ,dziedzińce, krużganki, wnętrza refektarzy i komnat. Z zachwytem podziwialiśmy piękną kolekcję bursztynu. W Wielkim Refektarzu Muzeum Zamkowego w Malborku znajduje się największy z powstałych obraz pt. Bitwa pod Grunwaldem namalowany przez uczniów Jana Matejki Rozwadowskiego i Popiela w 1910 roku do Malborka przybył ze Lwowa w związku z wystawą “Czarna i biała legenda zakonu krzyżackiego” oraz trwająca wojna na Ukrainie. Dołączony jest do niego trójwymiarowy audio przewodnik dla osób słabowidzących.
Dnia 17 maja 2024 roku pielgrzymi, członkowie CVS (COC) z Warmii, Elbląga, Gdańska, Bydgoszczy, Radomia, Lublina, Wrocławia i diecezji zielonogórsko-gorzowskiej ze swoimi duchowymi opiekunami ks. Wojciechem Grzegorkiem, ks. Stanisławem Ładą, ks. Grzegorzem Królikowskim, s. Ewą Figurą, s. Klaudią Baran spotkali się w przepięknej Bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gietrzwałdzie.
Na początku wspólnie udaliśmy się na konferencję księdza biskupa Wojciecha Skibickiego z Elbląga. Rozważania księdza biskupa na temat tajemnicy cierpienia w nauce kościoła katolickiego poprzez myśli ojca pustyni Ewagriusza z Pontu, świętej Matki Teresy z Kalkuty oraz współczesną wiedzę psychologiczną doprowadziła nas do rozważań o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, zawartych w liście apostolskim papieża świętego Jana Pawła II „Salvifici Doloris”. Z listu, który był wydany 11 lutego 1984 r., płynie nauka, że miłość i cierpliwość to droga, której można uczyć się całe życie, podobnie jak mądrości i odwagi na drodze cierpienia. A o godzinie 12 rozpoczęła się Msza Święta uroczystym wprowadzeniem relikwii błogosławionego Luigiego Novarese w asyście pocztów sztandarowych apostolatów z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej i gdańskiej.
W tym dniu w liturgii słowa usłyszeliśmy o zmarłym Jezusie, o którym Paweł twierdzi, że żyje (Dz 25,13-21) oraz o powołaniu świętego Piotra na Pasterza Kościoła (J 21,15-19). Kazanie wygłosił ks. prałat Stanisław Łada asystent kościelny Centrum Ochotników Cierpienia Archidiecezji Gdańskiej, Cichy Pracownik Krzyża . Ksiądz Stanisław przypomniał nam o nieuniknionym problemie cierpienia i śmierci w życiu człowieka . Przypomniał, że w czasie Mszy Świętej Chrystus umiera za nas i karmi nas Swoim Ciałem Eucharystycznym, daje nam życie wieczne: „Aby dożyć do Wielkiej Nocy trzeba przeżyć Wielki Piątek”, a śmierć to jest jedynie próg, który nas przeprowadza do wieczności. Życie ludzkie jest wieczne, nikt i nic nas nie zachowa od śmierci tutaj na ziemi, a Bóg tak . Bóg nie ma początku ani końca, natomiast człowiek ma początek, nie ma końca i w tym jesteśmy do Boga podobni i dlatego musimy zaufać Bogu, na dobre i na złe .Duszpasterz rozważał na przykładach, jak wierzyć i kochać Boga i ludzi .Mówił, że łatwo jest kochać, gdy nie ma problemów , ale trudno, gdy jest cierpienie, dlatego bez wiary nie damy rady .Pomocą jest modlitwa . Sakrament pojednania jest wielką wartością, ale i radością. Jak zawsze podkreślał wartość każdej osoby i w tym kontekście nawiązał do problemu zabijania niewinnych dzieci w majestacie prawa cywilnego. Rozważał również zagadnienie, jak modlitwa zmienia człowieka, a człowiek zmienia świat na lepsze.
Po Mszy Świętej kapłan poświęcił figurkę Matki Bożej kuchennej, lub Matki Bożej z miotłą, znanej nam z okładki tegorocznej książeczki formacyjnej dla apostolatu CVS.
Odpoczęliśmy w czasie krótkiej przerwy na obiad i już o godzinie piętnastej zgromadziliśmy się na modlitwie Koronką do Miłosierdzia Bożego.
Następnie wysłuchaliśmy konferencji Przewodniczącego Międzynarodowej Konfederacji CVS ks. Wojciecha Grzegorka o życiu i dziele Luigiego Novarese z okazji czterdziestolecia odejścia do Pana Boga naszego błogosławionego założyciela Apostolatu Ochotników Cierpienia. Znamienne jest to, że Luigi Novarese zauważył cierpienie jako możliwość bycia źródłem radości. Cierpienie może stać się monetą do zdobywania braci i sióstr dla Chrystusa, bo w nim znajduje się siła, aby nieść miłość. Jednak cierpienie człowieka nadal pozostaje niezgłębioną tajemnicą , dlatego tylko osoba cierpiąca do drugiej cierpiącej może powiedzieć coś sensownego o radosnym przeżyciu cierpienia. Tutaj rodzi się obawa, czy nie jest to doloryzm, pytanie czy należy korzystać z terapii. Pan Jezus uzdrawiał ludzi, dlatego mamy obowiązek korzystać z medycyny, łagodzić cierpienie psychiki i ciała, pamiętając, że największym cierpieniem jest grzech.
W tym roku obchodzimy czterdziestą rocznicę ogłoszenia Listu apostolskiego „Salvifici Doloris”, w jubileuszowym Roku Odkupienia dnia 11 lutego 1984 roku i czterdziestą rocznicę narodzin dla nieba błogosławionego Luigiego. We wspomnieniach o błogosławionym zapamiętano, że kiedy go przeczytał dnia 10 lutego 1984 roku nie posiadał się z radości i powiedział, że teraz może już umrzeć, bo to , co było sensem jego życia zostało oficjalnie zatwierdzone przez Kościół .Wyraził swoją radość i wdzięczność w liście do Jana Pawła II, papieża dziękując w szczególności za: opisanie cierpienia jako powołania, jako źródła radości i określenie cierpiących jako „wieloraki podmiot nadprzyrodzonej siły, która płynie od nich dla kościoła”. Ofiarowanie cierpienia za Kościół było osobistym rysem błogosławionego Luigi Novarese. Nasz apostolat realizuje te założenia poprzez modlitwę i ofiarę z cierpienia za Papieża i Kościół, za zbawienie ludzkości. Ks. Wojciech zaleca codzienne czytanie listu „Salvifici Doloris”, tak jak i Pisma Świętego. W cierpieniu ukryta jest dobra nowina. Spotkaliśmy osoby, które w cierpieniu mają rozpromieniona twarz, pełną radości . Najczęściej spotykaną reakcją na cierpienie jest smutek, prawie każdy człowiek szuka sensu tego, przez co przechodzi i pyta - dlaczego? Rozmowa z Chrystusem Ukrzyżowanym jest wezwaniem i powołaniem. W poszukiwaniu sensu cierpienia należy też zauważać swoją osobowość i pytać samego siebie, czy złączenie z Chrystusem w cierpieniu daje mi radość? Jeżeli tak, to uczę się kochać tak, jak On, Bóg i Człowiek. Konferencja ks. Wojciecha uporządkowała nasze pojmowanie apostolatu i ukazała jego ścisłe powiązanie z nauką Kościoła.
Gietrzwałd - wieś na Warmii, słynie z objawień maryjnych, które jako jedyne w Polsce zostały oficjalnie zatwierdzone przez Kościół rzymskokatolicki. Tutaj Matka Boża rozmawiała z dwoma dziewczynkami po polsku, chociaż oficjalnym był wówczas język niemiecki. Historycznie ziemia ta była wówczas pod zaborem pruskim, ale zamieszkiwali ją Polacy.
W miejscu objawień, przy kapliczce ojciec kanonik laterański przedstawił nam historię objawień i historię życia błogosławionej Barbary Samulowskiej, wizjonerki. Justyna Szafryńska i Barbara Samulowska rozmawiały z Maryją 160 razy, w okresie od 27.06 do 16.09 1877 roku w czasie, gdy proboszczem parafii był ks. Augustyn Weichsel.
Kolejnym punktem naszej pielgrzymki była modlitwa przy stacjach gietrzwałdzkiej Drogi Krzyżowej i rozważanie cierpienia Pana Jezusa jako fragmentu naszego życia.
Sobota, 18 maja, była kolejnym dniem naszej pielgrzymki. Zgodnie z planem, w tym dniu udaliśmy się do Bazyliki Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce w województwie warmińsko-mazurskim. Tutaj z przewodnikiem zwiedziliśmy barokowe sanktuarium. Następnie wysłuchaliśmy pięknego koncertu organowego. Kult Maryi w tym miejscu również jest związany z objawieniami. W czasie Mszy Świętej razem z nami modliły się dzieci, które pierwszy raz przyjęły Najświętszy Sakrament, było to dla nas wielką radością i nadzieją na dobrą przyszłość kościoła w Polsce.
Organy w Świętej Lipce są starsze niż organy oliwskie, mają również elementy ruchome, które przedstawiają sceny Zwiastowania NMP. W Swiętej Lipce Maryja objawiła się pewnemu mężczyźnie i poleciła mu zawiesić drewnianą figurkę na pierwszej lipie, którą napotka po wyjściu z więzienia.
Następnie udaliśmy się do Świętego Gaju. Tutaj znajduje się ołtarz polowy i droga krzyżowa, jest to domniemane miejsce śmierci świętego Wojciecha, miejsce uroczystości rocznicowych śmierci świętego. Na tym miejscu ks. Stanisław przybliżył nam życie i posłanie świętego Wojciecha. Podziękowaliśmy modlitwą za dar jego życia i śmierci, bez której nie byłoby kościoła katolickiego na Pomorzu.
Bóg zapłać organizatorom i uczestnikom za wspólny czas pielgrzymowania. E.S.
(Zdjęcia po naciśnięciu w poniższy link)
